wyciąć w pień

См. также в других словарях:

• wyciąć — dk Xc, wytnę, wytniesz, wytnij, wyciąćciął, wyciąćcięła, wyciąćcięli, wyciąćcięty wycinać ndk I, wyciąćam, wyciąćasz, wyciąćają, wyciąćaj, wyciąćał, wyciąćany 1. «cięciem usunąć, odłączyć coś od czegoś lub część od większej całości; odciąć,… …   Słownik języka polskiego

• pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …   Słownik języka polskiego

• pień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pnia; lm D. pni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieloletni pęd drzewa o zdrewniałych tkankach i zgrubiałej korze osiągający zwykle duże rozmiary, łączący koronę z korzeniami,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyciąć — pot. Wyciąć szpasa «zrobić (komuś) przykry, głupi kawał» Ktoś jakby wycięty z żurnala zob. żurnal. Wyciąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32. Wyciąć (komuś) (niezły) numer zob. numer 2 …   Słownik frazeologiczny

• pień — 1. Drzewo, zboże itp. na pniu «drzewo, zboże itp. rosnące, jeszcze nieścięte, niezebrane»: Opracowana (...) metoda umożliwia (...) kontrolę jakości i wartości drzewostanów na pniu. LP 10/1999. (...) zwykle paliły się domy, stodoły, stogi, zboża… …   Słownik frazeologiczny

• wycinać – wyciąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pień {{/stl 13}}{{stl 7}} zabijać wszystkich, bez wyjątku, mordować bez litości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po zajęciu miasta Krzyżacy wycięli w pień wszystkich jego mieszkańców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• roznieść — dk XI, roznieśćniosę, roznieśćniesiesz, roznieśćnieś, roznieśćniósł, roznieśćniosła, roznieśćnieśli, roznieśćniesiony, roznieśćniósłszy roznosić ndk VIa, roznieśćnoszę, roznieśćsisz, roznieśćnoś, roznieśćsił, roznieśćnoszony 1. «nosząc rozdać coś …   Słownik języka polskiego

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego

• noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

• wycinać — pot. Wyciąć szpasa «zrobić (komuś) przykry, głupi kawał» Ktoś jakby wycięty z żurnala zob. żurnal. Wyciąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32. Wyciąć (komuś) (niezły) numer zob. numer 2 …   Słownik frazeologiczny

• wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… …   Słownik języka polskiego